جراح هر هفته یک روز جراحی ثابت دارد و اگر جراحی باید متوقف شود، جراحی برای تمام بیماران پشت باید تأخیر شود. بعد از اینکه بیمار برای جراحی برنامه ریزی شده، خانواده زمان می‌برد تا با بیمار بمونه و باید دوباره برای جراحی زمان برگردد. بعد از آماده شدن بیمار برای آماده آماده شدن، سریع و وارد شدن در لوله‌های گاستروستومی و کاتتر و غیر از آن، سپس در روز دیگر جراحی مجبور خواهد شد دوباره انجام شود. همه اینها باید به حساب بگیرند، و جراحی تنها به نظر می رسد که متوقف شود وقتی بیمار واقعاً تفاوت نسبت به ناesthesia دارد و باید از جراحی خارج شود.

بیمارانی که قبل از عملیات زیادی خوردند
دلیل روزه پیش از آناستزی این است که بعد از آناستزی، سفینچر قلبی بیمار آرام می‌شود و غذا می‌تواند به دهان برگردد، که می‌تواند به خفه شوند اگر تصادفی inhalation شود. کلینیک، غذای مخلوط معمولاً 8 تا 12 ساعت قبل از جراحی سریع می‌شود.
در حقیقت، طول زمان روزه کاملاً بستگی به طبیعت و تعداد غذایی که خورده می شود، خوردن آب و مایع معمولاً چند دقیقه تا دو ساعت در شکم کاملاً خالی است (به جز بازداشتن پیلوریک) بعضی از آنستیزیست‌شناس ها، زیرا بیمار برای خوردن یک دهان شیر می‌خورد، نوشیدن یک دهان آب بر تأخیر عملیات مسئول نیست. Mixed food emptying time is 8 hours, and a large amount of high protein, high fat food gastric emptying time in 8 ~ 12 hours.
اگر اندازه غذایی که خورده می‌شود بزرگ نیست و پر کردن شکم مشخص نیست، حتی اگر غذایی که خورده می‌شود یا غذای چربی بزرگ باشد، بعد از 4-6 ساعت غذا در واقع از شکم خالی شده است.

بيماران بيهوده
به دلیل توسعه داروهای antihypertensive، مدیریت anesthetic از بیماران با هیپرتنسی در حال حاضر مشکلی برای آناستست‌ست نیست.
با این حال، با وجود بنیاد نظریه‌ی صوتی برای کاهش فشار خون کنترل (وازودیلات سیستم‌های arterial vasodilatation or volume vasodilation) هنوز دو مشکل بزرگی برای بیماران با هوپر تنسیس بعد از کاهش فشار خونشان وجود دارد:
در بیماران با بیماری های بیماری hypertensive، بعد از فشار خونی از سطح بسیار بالا به اندازه‌ای کاهش داده شده، خطر تهیه خون بی‌اندازه برای اندازه‌های حیاتی وجود دارد.
آنستزی را به خاطر تغییرات بزرگی در هومدینامیکی که باعث ناتوانی نسبت به اندازه‌ای از آنستزی است سخت است.
این دو مشکل بزرگ، اگر ما با دقت با آنها درمان نکنیم، پس پیچیدگی های مختلف پیش از کار امکان دارند. پیشینیان ما در زمینه نارسیزی به عنوان تفاوت سخت به عنوان تفاوت به نارسیزی جراحی چیزی است که بعد از مدت طولانی تجربه در تمرین کلینیک انجام دادند، و ما باید به آن احترام داشته باشیم.

بیماران با آریتمی سخت
There are many types of severe arrhythmias, which can be detected by routine ECG before surgery. معمولاً توسط آنستست‌ست‌ست در طول ملاقات پیش‌عملکرد بیمار می‌تواند آنها را شناسایی کند.
بين بين بيماري که بيشتر با اريتميا ديده شده، بلوک دوم درجه جراحي، بلوک سوم درجه جراحي، سيندروم گره سينوس بيمار، و سينوس برديکارديا (HR زير از 45 bpm) بايد با يه پيسماکر تعمير بشه، يا حداقل يه پيسماکر موقتي قبل از جراحي.

ترمبوشیتوپنی و نقطه اپیدورنی
کتابهای آموزشی می گویند که ارزش معمولی پلاکت بیش از ۱ میلیون/ل است. بعضی کتابهای مربوط به نارسیدگی پیشنهاد می دهند که یک نقطه اپیدورنی با پلاکت بیش از ۸۰,000/L یا حتی ۵۰۰,000/L انجام شود.
به نظر محیط پزشکی فعلی، من فکر می‌کنم کتاب‌های آموزشی باید به شدت پیروی شود، و ضربه‌های اپیدورنده بیماران باید بر اساس استانداردهای کتاب آموزشی انجام شود، در غیر این صورت، اختلاف می‌تواند در مورد حوصله‌ی درمانده‌ای وجود داشته باشد.

بیماران با رنج شدت
بیماران با هیموگولوبین زیر از ۶۰ گ/ل نمی‌توانند روی آن عمل کنند، و با کلینیک باید اول آنēmی را اصلاح کنند، که ترجیح می‌دهد با خون تازه و پلاسما. این به خاطر این است که این بیماران در طول آنستیشی جراحی با هیپوکسی بافت بسیار حساس دارند و نمی توانند کمینه متابولیسم ارگانیسم را ملاقات کنند.